yaranan

yaranan
f. sif. Yaradılmış, vücuda gətirilmiş (gəlmiş). // İs. mənasında. Məxluq. <Xanburabi:> Hər bir yaranan yaşamalıdır. Ç..

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • Кочари (азербайджанский танец) — У этого термина существуют и другие значения, см. Кочари. Кочари Истоки: Азербайджанские народные танцы Родственные: Яллы Кочари (азерб. köç …   Википедия

  • eyyam ağası — is. Her durum ve zamanda fırsat kollayarak büyüklere yaranan kimse, eyyam reisi …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • sağabilə — (Meğri) daşın üzərində təbii yaranan çuxur …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • mütəkəvvin — ə. vücuda gələn, yaranan, törənən …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • üqd(ə) — ə. 1) düyün; 2) m. həlli çətin məsələ, düyünə düşmüş iş; 3) m. insanın çox arzu edib nail ola bilmədiyi və qəlbində nisgil kimi qalan arzu; 4) sinirlərin toplanıb yumru olmasından yaranan düyün. Üqdi irtibat əlaqə bağı …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • affrikat — is. <lat.> dilç. İki samitin qovuşmasından yaranan yeni samit; məs.: rusca ц (t + s) və ч (t+ş) …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • dolam-dolaşıq — sif. və zərf Tamamilə dolaşıq, çox dolaşıq, anlaşılmaz. Burmabığ rəis boğuq səslə öz qəzasında yaranan mürəkkəb vəziyyətdən dolam dolaşıq raport verməyə başladı. S. R …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • eruziya — <lat.> 1. geol. Torpağın, Yer qabığının axar sular, buz və ya külək təsiri ilə dağılması prosesi. Axar suların yuyucu fəaliyyətinə geologiya elmində eroziya, kimyəvi fəaliyyətinə isə korroziya deyilir. M. Qaşqay. 2. tex. Mexaniki təsir… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • fantastika — <yun.> 1. Xəyalda yaranan fikirlər, təsəvvürlər, surətlər; xəyali təsəvvür, gerçəkliyin mübaliğəli və ya fövqəltəbii şəkildə təsviri. Elmi fantastika. Yazıçı fantastikası. // top. dan. Hadisələrin şişirdilmiş və ya fövqəltəbii şəkildə… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • incə — sif. 1. Zərif işlənmiş, nəfis, qəşəng. İncə qolbaq. İncə naxış. – Stolun kənarında krovatların yanında kifayət qədər incə sandalyalar düzülmüşdü. C. M.. Tacirin iddiasına görə, o günə qədər Bağdada bu qədər incə xələt gəlməmişdi. M. S. O.. //… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”